รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

“หาวว”ฟางหาวออกมาอีกครั้งขณะที่นั่งอ่านเอกสารของบริษัทในบ้าน

 

 

“เป็นอะไรคะคุณน้องฟางทำท่าอย่างกับเมื่อคืนอดหลับอดนอนมาซะอย่างนั้นน่ะ”ขนมจีนทักฟาง

ทำเอาฟางหน้าแดงนึกถึงเมื่อคืนที่เธอกับป๊อปปี้มีอะไรกัน

 

 

 

 

“แค่กๆ”ป๊อปปี้สำลักกาแฟที่ดื่มไปจนฟ้าต้องรีบเอาทิชชู่มาซับให้ป๊อปปี้

 

 

“ค่อยๆดื่มสิคะพี่ป๊อปมันร้อนนะ”ฟ้าบอกป๊อปปี้หยิบทิชชู่มาเช็ดแล้วแอบลอบมองฟางเป็นระยะๆ

 

 

 

 

“ฮัลโหล มายเฟรนด์”เขื่อนเดินเข้ามาในห้องแล้วไปหาฟาง

 

 

“ลมอะไรหอบแกมาแถวนี้น่ะเขื่อน”ฟางพูด

 

 

“ลมแห่งความรักของชั้นกับฟ้าไงล่ะ”เขื่อนพูดแล้วรีบเข้าไปนั่งแทรกระหว่างฟ้ากับป๊อปปี้ที่นั่งข้างกัน

ทันที

 

 

 

“แหมๆ น้อยๆหน่อยย่ะ อะไรจะหึงฟ้าขนาดนี้เนี่ย”ฟางพูด

 

 

 

 

“แฟนสวยมีอะไรจบป่ะ นี่ฟางได้ข่าวมาว่าแกน่ะก๋เตรียมพร้อมทุกอย่างแล้วนิ สำหรับตำแหน่งเลดี้คน

ใหม่ของมังกรดำน่ะ”เขื่อนเริ่มเปิดเรื่องคุย

 

 

 

“อื้อ แต่ชั้นยังไม่ค่อยมั่นใจอ่ะแกว่าชั้นจะทำได้ซักเท่าไหร่เลย”ฟางพูดแล้วปิดแฟ้มเอกสารหลัง

จากตรวจเช็คเสร็จแล้วยื่นให้ขนมจีนเอาไปที่บริษัท

 

 

 

“เอาน่าแก ไม่มั่นใจแต่เท่าที่ดูๆอาทิตย์ที่ผ่านมาแกก็ทำได้ดีนิ”เขื่อนพูด

 

 

“แต่พวกผู้อาวุโสของแก้งค์เค้าจะเห็นด้วยรึเปล่าน่ะสิ”ฟางยังคงกังวล

 

 

 

“เอาน่าแก มาถึงขนาดนี้ละ ละนี่ปู่แกยังไม่กลับมาจากฮ่องกงอีกหรอ”เขื่อนถามถึงปู่ของฟางที่ไป

ทัวร์ฮ่องกงยังไม่มาซักที

 

 

 

“เห็นท่านบอกว่าจะมาเสาร์นี้น่ะ ไปหาเพื่อนเก่าแล้วก็ไปไหว้หลุมศพเพื่อนเก่าด้วยน่ะ”ฟางบอก

 

 

 

 

 

เพล้ง

 

 

ทุกคนหันไปมองป๊อปปี้ที่ทำแก้วกาแฟตก

 

 

 

“เอ่อ โทษทีๆมือมันลื่น ฟ้าเดี๋ยวพี่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่านะ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินออกไปจากห้อง

 

 

 

 

“บอดี้การ์ดคนนี้นี่มีลับลมคมในเยอะจริงๆ”เขื่อนพูดแล้วมองป๊อปปี้ไล่หลัง

 

 

 

“คิดมากป่าวเขื่อน เค้าก็ปกติดีนี่”ฟางพูดแล้วยิ้มกับป๊อปปี้

 

 

 

 

“อะไรแกเนี่ย เออ จริงสิ ทำไมช่วงหลังๆนี่แกกับป๊อปปี้ไม่ค่อยทะเลาะกันแล้วหรอ”เขื่อนถามขึ้น

 

 

“เอ่อ ก็ขี้เกียจทะเลาะกันแล้วไม่ดีรึไง ยังไงเราต้องทำงานด้วยกันอยู่ก็ดีกันซะดีกว่า”ฟางพูดแล้ว

มองไปทางหน้าต่าง

 

 

 

“งั้นเดี๋ยวฟางเอาสูทไปคืนพี่ป๊อปก่อนนะคะดันลืมไปจนได้”ฟ้าพูดแล้วเดินถือสูทเดินไปให้ป๊อปปี้ที่

ห้อง

 

 

 

 

“ฮัลโหล ครับพี่ ผมอยู่นี่ละพี่โทโมะ ใช่ครับพร้อมกับเอกสารครับ พี่รีบมาเลยละกัน”เขื่อนโทรหาโท

โมะ

 

 

 

 

“เอกสารอะไรแก”ฟางถามอย่างสงสัย

 

 

 

“Top secret of the sun group”เขื่อนพูดพร้อมกับเอาซองเอกสารที่ลูกน้องเอามาให้เมื่อเช้านี้

 

 

 

 

 

 

 

“เอ พี่ป๊อป สงสัยอาบน้ำแน่ๆ”ฟ้าพูดแล้วเดินเอาสูทมาวางที่ปลายเตียงก่อนจะชะงักเมื่อเท้าไป

เหยียบเข้ากับอะไรบางอย่าง

 

 

 

“นี่มันปิ่นปักผมของคุณฟางนิ”ฟ้าพูดเมื่อหยิบปิ่นปักผมรูปกุหลาบที่เธอปักให้ฟางเมื่อคืนนี้ ทำไมมา

อยู่ที่ห้องนี้ล่ะหรือว่า

 

 

 

 

 

ตึง

 

 

 

เสียงข้อความเข้ามือถือป๊อปปี้ฟ้าหันไปมอง

 

 

 

 

 

“วันนี้มิสเตอร์ไมค์กลับมาจากฮ่องกง หลังจากไปไหว้หลุมศพมิสเตอร์ลีพ่อเธอด้วยนะ มิสเตอร์ไมค์

ถามหาเธอตลอดว่าวันนี้เธอจะมาไหว้หลุมศพแม่เธอมั้ย”ฟ้าอ่านข้อความที่แก้วส่งมาให้แล้วชะงัก

ก่อนจะรีบเอามือถือของป๊อปปี้วิ่งกลับมาที่ห้องทำงานของฟางตามเดิม

 

 

 

 

“รีบร้อนอะไรหรอที่รัก หรือว่าป๊อปปี้มันจะปล้ำที่รักคะ”เขื่อนถามอย่างตกใจ

 

 

 

“บ้า ไม่มีวัน”ฟางพูดทันที

 

 

 

“ออกรับอย่างกับเป็นเมียมันอย่างงั้นล่ะแกอ่ะ”เขื่อนมองฟางที่ร้อนรนแล้วพูด

 

 

 

“เอ่อ ช่างเถอะน่า แล้วนี่ฟ้ามีอะไรหรอทำไมรีบร้อนมาแบบนี้”ฟางรีบเปลี่ยนเรื่องถามฟ้า

 

 

 

“พวกพี่ต้องอ่านข้อความนี้”ฟ้ายื่นข้อความในมือถือให้เขื่อนและฟางอ่าน

 

 

 

“เท่านี้หลักฐานที่เราหามามันก็สมบูรณ์แบบ”เขื่อนพูดก่อนจะถ่ายข้อความนั้นลงมือถือตัวเอง

 

“หลักฐานอะไรกันเขื่อน”ฟางถาม

 

 

 

“เอาเป็นว่าเย็นนี้เธออยู่ที่นี่ละกันรอพี่โทโมะมาก่อน”เขื่อนพูดทำให้ฟางมองมือถือป๊อปปี้ที่มี

ข้อความจากแก้วแล้วกังวล ป๊อปปี้รู้จักคนพวกนั้น ไหนว่าเป็นเด้กกำพร้าไง แล้วนี่มันเรื่องอะไรกันแน่

ฟางถือวิสาสะเลื่อนมือถือดูรูปไปเรื่อยๆก่อนจะมาหยุดชะงักที่รูปหนึ่งที่ป๊อปปี้โอบเอวแก้วเหมือน

ถ่ายกันที่เมืองนอกอย่างสนิทสนม รอยยิ้มที่มีความสุขจากป๊อปปี้ตอนนั้นทำไมฟางมองแล้วปวดใจ

แบบนี้นะ

 

 

 

 

“ฟางว่าฟางเอามือถือไปคืนป๊อปปี้เค้าดีกว่า”ฟางรีบเอามือถือไปคืนป๊อปปี้ที่ห้องประจวบเหมาะเมื่อ

เข้าไปแล้วป๊อปปี้ออกมาจากห้องน้ำพอดี

 

 

 

“มีอะไรหรอฟาง”ป๊อปปี้ถามพลางเอาผ้าเช็ดตัวผืนเล็กเช็ดผม

 

 

 

 

“ปะ เปล่าเห็นว่าทำไมไปนานเลยว่าจะแวะมาดู”ฟางโกหก พลันสายตาป๊อปปี้หันไปเห็นฟางถือมือ

ถือตัวเองก็ลุกมากระชากมือถือออกมากมือฟางอย่างแรง

 

 

 

 

“นี่ฟางแอบดูมือถือของป๊อปงั้นหรอ เกินไปแล้วนะ”ป๊อปปี้พูดอย่างหัวเสีย

 

 

 

 

“ทำไม ฟางเป็นแฟนป๊อปนะฟางมีสิทธิจะดูได้ มันมีความลับอะไรนักหนา ความลับของป๊อปกับแก้ว

ใช่มั้ย”ฟางโวยวายถามทำเอาป๊อปปี้ชะงัก

 

 

 

“ไปเอามาจากไหนฟาง เหลวไหล”ป๊อปปี้พูดแล้วหันหลังจะใส่เสื้อแต่ฟางเดินมากระชากป๊อปปี้หัน

มาพูดกับตัวเอง

 

 

 

 

“รูปในมือถือที่ป๊อปถ่ายกับแก้วน่ะ มันคืออะไร ละไหนจะข้อความที่แก้วส่งให้ ป๊อปเป็นใครกันแน่

ทำไมถึงต้องรู้จักกับแก้วด้วยมิสเตอร์ลีคือใครบอกฟางมานะ”ฟางโวยวายทุบอกป๊อปปี้

 

 

 

 

“มิสเตอร์ลีคือพ่อแท้ๆของป๊อปเอง”ป๊อปปี้รวบมือฟางให้หยุดตีก่อนจะบอกฟาง

 

 

 

 

“พ่อของป๊อปถูกพวกมาเฟียเลวๆแก้งค์หนึ่งฆ่าตายอย่างเลือดเย็นแถมมันยังตามาฆ่าคุณแสงตะวัน

แม่แท้ๆของป๊อปที่เมืองไทยอีกยังไงล่ะ”ป๊อปปี้พูดต่อ

 

 

 

 

“นี่ใช่มั้ยคือสาเหตุที่ป๊อปถึงได้เกลียดพวกมาเฟียมากมายแบบนี้”ฟางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลง

 

 

 

“พวกมาเฟียคิดว่าตัวเองมีอำนาจล้นฟ้าอยู่เหนือกฎหมายจะทำอะไรก็ได้ไม่ต้องมีความผิด นี่ล่ะคือ

สิ่งที่ป๊อปเกลียด”ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างอัดอั้นฟางจึงเอื้อมมือไปแตะป๊อปปี้

 

 

 

“มาเฟียไม่ได้เลวทุกคนหรอกนะ แล้วมาเฟียที่ไหนกันทำร้ายป๊อปแบบนี้”ฟางถาม

 

 

 

 

“อยู่ใกล้ๆตัวฟางนี่เองล่ะ เราไม่ต้องพูดถึงคนอื่นหรอกตอนนี้เราอยู่กัน2คนนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะดึง

ฟางมานั่งตักแล้วหอมแก้มซ้ายทีขวาทีสลับกันก่อนจะซุกไซร้ไปตามซอกคอขาวของฟางอย่าง

ซุกซน

 

 

 

 

“ไม่เอาน่าป๊อปนี่ยังไม่ได้ถามอีกคำถามเลยนะ แล้วแก้วกับป๊อปเป็นอะไรกันทำไมถึงมีรูปคู่กัน

ด้วย”ฟางยังถามต่อไม่หยุด

 

 

 

“บอกแล้วไงว่าอยู่กัน2คนแล้วจะพูดถึงคนอื่นทำไม ไม่อยากให้ป๊อปสนใจอื่นหรอฟาง หืม”ป๊อปปี้

พูดแล้วหอมแก้มฟางอีก

 

 

 

“ไม่นะห้ามสนคนอื่นต้องสนแค่ฟางคนเดียว”ฟางพูดจบป๊อปปี้ก็ดันตัวฟางลงไปที่เตียงทันที

 

 

 

 

 

 

“ตกลงมันยังไงกันแน่เขื่อน”โทโมะถามเมื่อมาถึงที่ห้องโดยมีเขื่อนและฟ้ารออยู่

 

 

“เป็นอย่างที่เราคิดจริงๆพี่ ป๊อปปี้รู้จักกับพวกเดอะ ซันมาก่อนที่จะมาเจอพวกเรา”เขื่อนพูด

 

 

 

“เหมือนเค้าจะเป็นลูกของทิสเตอร์ลี นักธุรกิจชื่อดังทางฮ่องกงนะคะแล้วมิสเตอร์ลีกับมิสเตอร์ไมค์

เป็นเพื่อนรักกันพอมิสเตอร์ลีเสียชีวิตเมิสเตอร์ไมค์เลยรับป๊อปปี้เข้ามาเลี้ยงดูให้โตไปพร้อมๆกับพวก

เด็กกพร้าที่มิสเตอร์ไมค์อุปการะมาก่อนแล้ว”ฟ้าพูด

 

 

 

 

“แต่ที่ผมสนใจคือ ที่มาของรอบสักรูปพะอาทิตย์ ตอนแรกผมเข้าใจว่าคนในเดอะ ซันจะต้องมีทุก

คนแต่ไม่ใช่ คนที่มีรอบสักรูปพระอาทิตย์จะต้องเป็นคนที่สำคัญมากที่สุดในเดอะ ซันเช่นทีเจ

ประธานบริษัทเดอะ ซัน มด แก้ว มายด์และโซ่ซึ่งเปรียบเสมือนแฉกทั้ง5แฉกที่เปล่งมาจาก

พระอาทิตย์”เขื่อนพูด

 

 

 

“แล้วทำไมป๊อปปี้ถึงมีล่ะในเมื่อเป็นแค่ลูกเพื่อนมิสเตอร์ไมค์เท่านั้น”โทโมะถาม

 

 

“ก่อนที่มิสเตอร์ลีจะแต่งานกับแม่ป๊อปปี้ แม่ของป๊อปปี้เคยรักอยู่กับมิสเตอร์ไมค์และมีความสัมพันธ์

กันลึกซึ้งซึ่งเราสันนิษฐานว่าน่าจะท้องป๊อปปี้ก่อนแต่งงานกับมิสเตอร์ลีแน่นอน”เขื่อนพูด

 

 

 

“ซึ่งที่น่าตกใจคือเดอะ ซันคือพระอาทิตย์เป็นชื่ที่มิสเตอร์ไมค์ตั้งให้ เป็นความหมายเดียวกับชื่อของ

ภรรยามิสเตอร์ลีคือคุณแสงตะวัน”ฟ้าพูด

 

 

 

“แสงตะวัน อย่าบอกนะว่าเป็นคนเดียวกับมูลนิธิเด็กกำพร้าแสงตะวันน่ะ”โทโมะถามขึ้นเขื่อนและฟ้า

พยักหน้า

 

 

“และพี่โทโมะรู้มั้ยคะว่าป๊อปปี้ไม่ได้เป็นแค่เด็กกำพร้าที่มิสเตอร์ไมค์อุปการะ ชื่อจริงๆเค้าคือภานุที่

แปลว่าพระอาทิตย์โดยที่สายของแก้งค์เสือขาวรายงานว่าชื่อของประธานเดอะซันตัวจริงไม่ได้เป็น

ชื่อของทีเจ แต่เขียนไว้ว่า ภานุ จิระคุณ”ฟ้าพูดจบโมะอึ้ง

 

 

 

 

“นี่หมายความว่าเราทุกคนกำลังถูกเดอะ ซันเล่นละครฉากใหญ่ตบตาเราทั้งหมดงั้นสิ”โทโมะอึ้ง

 

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหนน่ะป๊อป”ฟางพลิกตัวหันกลับมาเมื่อเห็นป๊อปปี้ลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า

 

 

“จะไปไหว้หลุมศพแม่น่ะ”ป๊อปปี้พูดพลางใส่เสื้อไม่สนใจฟาง

 

 

“งั้นชั้นขอไปด้วยได้มั้ยอ่ะ คืออย่างน้อยจะได้ไปไหว้แม่ของป๊อปไง”ฟางรีบพูดอ้อนป๊อปปี้

 

“อือ ถ้าอยากไปก็ไป”ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางยิ้มดีใจรีบลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าตัวเองบ้างเพื่อให้ทันป๊อปปี้

ป๊อปปี้มองฟางที่กระตือรือร้นด้วยสายตานิ่งเฉยไม่มีความรู้สึกอะไร

 

 

 

 

 

ทุกคนรู้ความลับป๊อปปี้แล้ว จะเป็นไงต่อล่ะงานนี้