แฝดริษยา

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 02.51 น.

  62 ตอน
  931 วิจารณ์
  142.58K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

49) 49 1คน1หัวใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดด”ระหว่างที่พวกของป้าฝนเริ่มมองหาสาเหตุว่าไฟดับทำไม ลูกน้องของแบงค์คนหนึ่งก็ถูกยิง
ตายล้มลงต่อหน้าแบม
 
 
 
 
 
 
 
 
“ต้องเป็นพวกเขื่อนแน่ๆป้า ป้ารีบหลบไปเถอะ”ฟางพูดเมื่อทุกคนได้ยินเสียงเหมือนปืนยิงข้างนอก
 
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วแกจะทำอะไรน่ะฟาง”ป้าฝนที่กำลังจะไปกับพรรคพวกร้องถามเมื่อเห็นฟางไม่ไปกับพวกตัว
เอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางจะไปเอาปืนแล้วเราไปเจอกันรถฟางจอดหลังรีวอร์ตนะ”ฟางสั่งก่อนจะรีบให้ทุกคนไปส่วนเธอ
ก็แก้มัดให้ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องถามอะไรมาก เรื่องนี้ชั้นจะจัดการเอง ส่วนนายช่วยทุกคนที่เหลือ”ฟางพูดก่อนจะรีบวิ่งตาม
ป้าฝนไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฝ้ายช่วยเฟย์ด้วย”ฝ้ายที่โผล่มาจากความมืดก็รีบช่วยป๊อปปี้แก้มัดทุกคนทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทุกคนไม่ต้องกลัวนะคะตอนนี้เขื่อนโทรตามตำรวจแล้ว เดี๋ยวฝ้ายะไปช่วยพี่ฟางเองค่ะ”ฝ้ายพูด
แล้วรีบแอบตามฟางไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวฝ้าย”ป๊อปีป้ที่ยังชาที่ขาก็ล้มลง โทโมะรีบประคองก่อนที่ทั้งคู่จะรีบตามสาวๆไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันพวกประทัดนี่ ไม่ใช่เสียงปิน”ทิพย์พูดเมื่อเห็นถังน้ำมันใส่ประทัดที่จุดแล้วอยู่เอาให้ทุกคนดู
 
 
 
 
 
 
 
 
“แต่ลูกน้องชั้นที่ถูกยิงตายหมายความว่าไง”แบงค์ยังโวยวายไม่เลิกนึกถึงมือดีทั้ง2คนที่ถูกยิงจาก
ไหนไม่รุ้
 
 
 
 
 
 
“ไหนรถท้ายรีสอร์ตไม่เห็นมีเลย กะแล้วว่ามันต้องหลอกพวกเราออกมา หลานป้าน่ะทรยศ”แบม
โวยวายเมื่อมาถึง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ ป้าฝนเหลืออดก็ตบหน้าแบม
 
 
 
 
 
 
 
“อย่ามาปากดี ไม่มีพ่อคุ้มกะลาหัวอยู่แล้วยังจะอวดเก่งนะ”ป้าฝนว่า
 
 
 
 
 
 
“ก็ไม่ใช่เพราะแกงั้นหรอที่ทำให้พ่อชั้นต้องติดคุก เพราะหลานแกนั่นล่ะ กรี๊ดด”แบมที่คลุ่มคลั่งก็
จิกผมป้าฝนแล้วตบไม่ยั้ง
 
 
 
 
 
 
 
“นี่บม เลิกบ้าสักทีได้แล้ว เวลานี้มันไม่ใช่จะมากัดกันเองนะ”แบงค์ร้องห้ามแต่ทั้งคู่กลับไม่หยุด
ทะเลาะกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้ย นังเด็กป้า ชั้นเหลืออดแล้วนะ”ป้าฝนเหลืออดสั่งทิพย์จับตัวแบมไว้แล้วยิงแบมตายอย่าง
อนาถ
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ป้ายิงแบมทำไม”ฟางที่วิ่งตามมาเห็นทุกอย่างก็ช้อคก่อนจะพูดออกมา
 
 
 
 
 
 
“ใครมาขัดชั้นชั้นก็ฆ่าหมดนั่นล่ะ ไหนล่ะรถ”ป้าฝนพูดแล้วกอดพินัยกรรมแน่น
 
 
 
 
 
 
“แล้วถ้าเป็นฟางขัดป้า ป้าก็ฆ่าฟางงั้นสิ”ฟางไม่คิดว่าป้าฝนจะโหดเหี้ยมแบบนี้ก็พูดออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“นี่หมายความว่ายังไง นี่แกคิดจะทรยศป้าแท้ๆแกงั้นหรอนังฟาง ลืมไปแล้วหรอว่าชั้นคือผู้มี
พระคุณแกนะ”ป้าฝนว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“ใช่ ป้าคือผู้มีพระคุณ แต่ถ้าป้าคือต้นเหตุที่ทำให้ครอบครัวฟางแตกแยกแบบนี้ ทำลายครอบครัว
ฟางขนาดนี้ บุญคุณที่ป้าช่วยชีวิตฟางมันก็ถือว่าสิ้นสุดแล้วไม่ใช่หรอ”ฟางพูดออกมาเสียงสั่นไม่
คิดว่าป้าฝนจะทำร้ายเธอขนาดนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“แก นังหลานอกตัญญู แกกล้าพูดกับชั้นแบบนี้งั้นหรอ”ป้าฝนเดือดจัด
 
 
 
 
 
 
“ค่ะ ฟางจะไม่ยอมเป็นหุ่นเชิดให้ป้าอีกต่อไปแล้ว เราขาดกัน”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“หึ แกเลือกทุกอย่างเองนะงั้นแกก็ตายซะเถอะ”ป้าฝนพูดแล้วง้างปินยิงฟางที่ขา
 
 
 
 
 
 
“หึๆ นัดต่อไปชั้นมั่นใจว่ามันจะยิงเข้ากลางหัวแกแน่นอน”ป้าฝนพูดแล้วย่างสามขุมเข้าไปหาฟาง
 
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
 
แต่แล้วป้าฝนต้องร้องเมื่อถูกยิงเข้าที่ข้อมือ แล้วหันไปมองฝ้ายที่ถือปืนเล็งมา
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่คิดเลยนะว่าป้าทำลายครอบครัวพวกเราแบบนี้ แต่อย่าหวังเลยเมื่อได้พินัยกรรมไปแล้วแต่ไม่
ได้ลายเซ็นพวกเรา2คนลงไปในนั้น ป้าก็ไม่มีวันได้สมบัติทั้งหมดหรอก”ฝ้ายพูดแล้วชักปืนขู่
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ฝ้ายยังไม่ตาย นี่มันเรื่องอะไรกันแน่เนี่ย”แบงค์พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่แบงค์ เรื่องทั้งหมดถือว่าฝ้ายอโหสิให้พี่นะคะ ถ้าพี่ยังกลับตัวกลับใจทัน ผู้หญิงที่พี่กำลังช่วย
อยู่เค้าแค่หลอกใช้พี่มาทำลายครอบครัวฝ้ายเท่านั้น ถ้าพี่ช่วยฝ้าย เราะแต่งงานกัน”ฝ้ายพูดออก
มา
 
 
 
 
 
 
 
“นี่จะบ้ารึไง เราน่ะแต่งงานกับป๊อปปี้แล้วนะ”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
“แต่งได้ก็หย่าได้ค่ะ ว่ายังไงคะพี่แบงค์”ฝ้ายว่าแล้วคิดถึงเรืองของป๊อปปี้และฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ ผมไม่ยอมให้คุณหย่ากับผม ผมรักคุณได้ยินมั้ยฝ้าย”ป๊อปปี้ที่ถูกโทโมะประคองมาได้ยินทุก
อย่างก็พูดทำให้ฟางที่ได้ยินคำบอกรักของป๊อปปี้ก็ถึงกับน้ำตาร่วงอย่างไม่มีสาเหตุ
 
 
 
 
 
 
 
“แกร้องไห้งั้นหรอนังฟาง555 แกร้องไห้ มันเป็นอย่างที่ชั้นเข้าใจจริงๆ 2พี่น้องแย่งผู้ชายคน
เดียวกัน แต่เค้าเลือกน้องไม่ใช่พี่ มันเหมือนกับชีวิตชั้นจริงๆ”ป้าฝนพูดออกมาอย่างสะใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เหมือน เพราะฟางก็เต็มใจที่จะเห็นน้องมีความสุขกับคนที่น้องรักไม่ใช่จมอยู่กับความแค้นแบบ
ป้า”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
“ปากดีนักนะ ทิพย์ฆ่าให้หมด”ป้าฝนโกรธจัดก็รีบสั่งคนสนิท
 
 
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
ทิพย์ถูกแบงค์ยิงล้มลงไปตายอย่างอนาจ
 
 
 
 
 
 
 
“แกยิงคนของชั้น/พี่แบงค์”ป้าฝนคลุ้มคลั่งก็ยิงแบงคืเข้าที่หัวใจล้มลงฝ้ายตกใจรีบประคองแบงค์
อย่างตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
“น้องฝ้าย พี่ช่วยน้องฝ้ายแล้วนะ”แบงค์ยิ้มแล้วหลับตาลงช้าๆในอ้อมกอดของฝ้าย จังหวะที่ฝ้าย
วางปืนลงป้าฝนก็รีบกระชากฝ้ายขึ้นมาเป็นตัวประกัน ท่ามกลางความตกใจของทุกคนเช่นเดียวกับ
เขื่อนที่พาตำรวจมา
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นชั้นจะยิงอีนี่ตายแน่”ป้าฝนโวยวายแล้วถือปืนจ่อที่หัวฝ้าย
 
 
 
 
 
 
 
“นี่อย่าทำอะไรฝ้ายนะ เอาตัวผมไปสิป้า ปล่อยฝ้ายซะ”ป๊อปปี้ตกใจก็รีบอาสาเอาตัวเองเข้าแลก
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าทำแบบนี้เลยป้า ป้าฆ่าหนูยังจะดีกว่าฆ่ายัยฝ้ายนะ”ฟางตกใจรีบพูด
 
 
 
 
 
 
“บ้ารึไง อย่าลืมสิว่าเธอน่ะ/เขื่อน อย่าพูด”เขื่อนได้ยินก็รีบว่าแต่ฟางห้ามไว้
 
 
 
 
 
 
 
“ฝ้ายเองก็ไม่ยอมให้ใครทำหลานฝ้ายหรอก”ฝ้ายพูดกับตัวเองเบาๆก่อนจะหยิบที่ช็อคไฟฟ้าที่พก
ติดตัวไว้ช้อตใส่ป้าฝนทันที
 
 
 
 
 
 
“ฝ้ายระวัง”ฟางตกใจรีบตะโกนบอกน้องสาวฝาแฝด
 
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
แต่แล้วป้าฝนที่ล้มลงนั้นคว้าปืนขึ้นมายิงเข้ากลางหลังฝ้ายทันทีก่อนที่ป้าฝนจะถูกตำรวจยิงจน
ขาดใจตาย
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฝ้าย อย่าหลับ ลืมตามองหน้าพี่”ฟางที่อยู่ใกล้ฝ้ายก็ประคองฝ้ายแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“อย่างน้อยฝ้ายก็ช่วยไม่ให้หลานฝ้ายต้องตายนะพี่ฟาง”ฝ้ายยิ้มออกมาแล้วลูบที่ท้องฟาง
 
 
 
 
 
 
“ไม่ฝ้าย เดี๋ยวเราจะไปหาหมอกันนะ ฝ้ายก็จะกลับมาอยู่กับครอบครัวไง”ฟางรีบพูดทั้งน้ำตา
 
 
 
 
 
 
“ฝ้ายอยู่กับทุกคนมามากแล้ว ให้พี่ฟางได้อยู่แทนฝ้ายบ้างเถอะ”ฝ้ายพูดอย่างอ่อนแรง
 
 
 
 
 
 
“ไม่ ทุกคนเค้ารักฝ้าย ไม่ได้รักพี่ เค้ารักเรานะฝ้าย”ฟางพูดแล้วร้องไห้ออกมา
 
 
 
 
 
“ไม่จริง พ่อรักพี่ฟางมากพอๆกับฝ้ายนั่นล่ะ ถ้าไม่มีฝ้ายอยู่พี่ฟางก็ดูแลพ่อและก็ทุกอย่างแทนฝ้าย
ไง”ฝ้ายพูด
 
 
 
 
 
 
 
 “ไม่นะฝ้าย ผมจะไม่ยอมเสียคุณไปอีกแล้ว คุณต้องอยู่กับผม”ป๊อปปี้คลานมาหาฝ้ายและฟางแล้ว
พูดออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีฝ้ายก็ยังมีพี่ฟางนะคะป๊อป ป๊อปอย่าโกหกความรู้สึกตัวเองอีกเลย”ฝ้ายมองป๊อปปี้แล้วยิ้ม
ออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เอาฝ้าย ฝ้ายอย่าพูดแบบนี้สิ เราแต่งงานกันแล้วนะ จะให้ผมมีใครนอกจากคุณได้ยังไง ผมรัก
คุณ”ป๊อปปี้ร้องไห้ออกมา ทำให้ฟางที่ได้ยินเบือนหน้าหนีไม่อยากรับฟังคำบอกรักของป๊อปปี้อีก
 
 
 
 
 
 
 
“ฝ้ายก็รักป๊อปค่ะ แต่ฝ้ายรู้ว่าถึงไม่มีฝ้ายแล้ว คุณก็ยังอยู่ได้ เพราะคนที่อยู่ในนี้มันไม่ใช่ฝ้ายอีก
แล้ว”ฝ้ายพูดแล้วชี้ไปที่หัวใจของป๊อปปี้ ป๊อปปี้เริมใจเสียเมื่อเห็นฝ้ายไอมาเป็นเลือดก็กุมมือฝ้าย
แน่น
 
 
 
 
 
“ฝ้าย อย่าพูดอีกเลย ตอนนี้รถพยาบาลมาถึงแล้วนะ รีบไปหาหมอกันเถอะ”เขื่อนที่วิ่งไปตามรถ
พยาบาลมาก็รีบเข้าไปประคองฝ้ายที่เลือดไหลออกมาจากแผลไม่หยุดแต่ฝ้ายขืนตัวเองไว้
 
 
 
 
 
 
 
“มันถึงเวลาแล้วเขื่อนที่ฝ้ายต้องไป”ฝ้ายพูดแล้วเอื้อมมือจับมือป๊อปปี้ให้จับมือกับฟาง
 
 
 
 
 
 
“ฝ้ายอย่าทำแบบนี้ นไม่ได้เป็นอย่างที่ฝ้ายคิด”ฟางพยายามจะเถียงฝ้ายแต่ฝ้ายห้ามไม่ให้ฟางพูด
 
 
 
 
 
“ฝ้ายเชื่อในสิ่งที่ฝ้ายเห็นว่าลึกลงไปในใจทั้งคู่น่ะคิดอะไรกันอยู่ ป๊อปเมื่อไม่มีฝ้ายแล้วฝ้ายอยาก
ให้ป๊อปเลิกแค้นพี่ฟางนะ   ส่วนพี่ฟาง ก็อย่าหนีความรู้สึกตัวเองอีกเลย ถือว่าทำเพื่อฝ้ายทั้งคู่
นะ”ฝ้ายพูดก่อนจะเริ่มหายใจติดขัดแล้วหลับตาลง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฝ้าย”ป๊อปปี้และฟางช้อคเมื่อเห็นฝ้ายหมดลมหายใจก็ร้องไห้กอดศพไว้อยู่ตรงนั้นไม่ไปไหน
 
 
 
 
 
 
 
 
บอกแล้วว่าหลังจากนี้จะเป็นบทสรุปของทุกคน
 
 
แต่เรื่องของป๊อปฟางจะเป็นยังไงต้องติดตาม เพราะยังมีด่านสุดท้ายของฟางรออยู่
 
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา