ยัยตัวแสบ VS นายเย็นชา

7.7

เขียนโดย Sai_BR

วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 11.46 น.

  33 chapter
  211 วิจารณ์
  57.69K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

18) ย้ายห้องเรียน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
Part's Min
ตอนนี้พวกเราทุกคนเคลียดเรื่องของฟางมากเลยค่ะ ตลอดเวลาที่พวกเราไม่มีฟางอยู่ด้วยแล้วยิ่งเวลาเจอฟาง ฟางจะทำเหมือนไม่เห็นพวกเรา ส่งผลให้พวกเรารู้สึกอึดอัดมาก แล้วปัญหาอีกหนึ่งปัญหาที่พวกเรายังไม่สามารถหาคำตอบได้คือ ทำไมทุกๆวันฟางจะกลับเข้าหอพักด้วยใบหน้าที่มีรอยฟกช้ำ เหมือนโดนซ้อมมา แต่พอพวกเราเปิดปากถาม ฟางก็จะเงียบเป็นคำตอบกลับมาให้พวกเรา
จินนี่ : ทำไมวันนี้เฟย์มาช้าจัง
แฮก แฮก 
เมื่อจินนี่พูดถึงเฟย์ ก็เห็นเฟย์วิ่งมาทันที
เฟย์ : มาแล้วๆ พอดีตื่นสายหน่ะ
พิม : ไม่เป็นไรหรอก นั่งเถอะๆ
แล้วพวกเราก็นั่งสังเกตท่าทางของฟางที่นั่งเงียบอยู่คนเดียว จนตอนนี้อาจารย์ได้เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับเด็กนักเรียนห้อง kz6 ซึ่งเรียกความสนใจและความแปลกใจให้กับเด็กในห้องได้เป็นอย่างดี
อาจารย์ : ฟาง ฉันทำเรื่องย้ายให้เธอแล้วนะ
ฟาง : ขอบคุณค่ะอาจารย์ งั้นฟางไปเรียนที่ห้องนู้นได้แล้วใช่ไหมค่ะ
อาจารย์ : อืม เธอไปเรียนห้องนั้นได้เลย แล้วถ้าจะย้ายกลับมาเมื่อไหร่ก็บอกฉันแล้วกันนะ
ฟาง : ค่ะ ขอบคุณนะคะอาจารย์
เมื่อฟางพูดจบฟางก็เดินออกไปจากห้อง พร้อมกับอุปกรณ์ทุกอย่างของเธอ และการได้รับรู้ข่าวครั้งที่ทำให้พวกเราถึงกับหัวใจกระตุก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฟางจะเกลียดพวกเราถึงขนาดต้องย้ายห้องหนี
เฟย์ : นี่พี่ฟางเกลียดเฟย์ขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย
เมื่อพักกลางวัน เฟย์ก็เอาแต่คร่ำครวญ 
Part's Fang
ตอนนี้ฉันย้ายห้องมาเรียนที่ห้อง kz6 แล้วค่ะ
... : ดีจ้าฟาง เราขนมจีนนะ
ฟาง : อ๋อ ดีจ๊ะ ขนมจีน
ขนมจีน : เรียกเราว่า จีน เฉยๆก็ได้นะ 
ฟาง : จ้า
แล้วฉันก็คุยเล่นกับขนมจีนเรื่อยๆ ฉันลืมบอกไปค่ะ ฉันนั่งเรียนใกล้ขนมจีนนะ ขนมจีนน่ารักมากๆเลยค่ะ เธอเป็นเพื่อนที่ดีมากๆคนหนึ่งเลยล่ะค่ะ เมื่อเลิกเรียนฉันกับขนมจีนก็เดินออกมาจากห้องเพื่อตรงไปยังร้านไอศกรีมหน้าโรงเรียน 
... : เหอะ! ยัยฟาง อย่าให้ฉันเจอตัวนะ แม่จะตบไม่ยั้งเลย
เมื่อฉันได้ยินเสียงถึงภัยอันตรายที่จะมาเยือนในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ฉันจึงหันไปทางขนมจีนที่ทำหน้างง แล้วส่งสายตาถามมาประมาณว่า'อะไรอ่ะฟาง'
ฟาง : ขอโทษนะ จีน
พูดจบฉันก็ผลักขนมจีนเข้าไปในมุมๆหนึ่งภายในอาคาร พร้อมกับค่อยๆเดินตรงไปข้างหน้าเรื่อย จนกระทั่ง
... : โผล่หน้ามาให้เจอจนได้สินะนังฟาง!!
ฟาง : จะทำอะไรฉันอีกหล่ะ นี่ยังไม่พอใจอีกหรือไง
... : แค่นี้มันยังไม่พอหรอกนะ พวกเราจัดการเลย
 
>>> มาอัพให้แล้วนะคะ ตอนนี้อาจจะสั้นไปหน่อย พอดีเราไม่ค่อยมีเวลาว่างเลย ขอโทษนะคะทุกคน <<<
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา