รักเล็กๆในวัยรุ่น

              หลังจากที่เราคบกันมาได้เดือนนิดๆแล้ว เราก็ได้มาเรียนต่อม.1 ที่โรงเรียนเดียวกับพี่เซฟจะได้เจอตัวจริงพี่เซฟสักที ว่าเค้าเป็นยังไง ในใจเราก็รู้สึกดีนะ ที่ได้มาต่อโรงเรียนเดียวกันกับพี่เค้า ...
             
              วันเปิดเทอม... เป็นวันที่เราดีใจมาก อ่อ ลืมบอกไปน้ะ ว่าเพื่อนสนิทเรา ชื่อแพร ก็ได้มาต่อโงเรียนเดียวกะเราเหมือนกัน ทำให้เราแย่งกันยากขึ้นด้วย >< พอถึงโรงเรียนอย่างแรกที่เราทำคือ ...โทรหาแพรเลย เพราะอนู่คนเดียวใครจะอยากอยู่จริงมั้ยล้ะ
             ติ๊ดดดดดด...... 
           " ฮัลโล่!! แกอยู่ไหนรีบๆมาเลย สายได้ตลอดนะ เค้าไม่มีเพื่อนนะเว้ยย " แพรรับสายปุ๊ปบ่นปั๊บเลยง้ะ
           " เออ รู้แล้วน่า บ่นอยู้ได้ จะถึงแล้วแกอยู่ตรงไหนอ้ะ " เหมือนแพรจะเซ็งอ้ะนะที่เราบ่น แฮ่ๆ
           " สวนหน้าโรงเรียน รีบๆมาเลยรออยู่ " เราก็บอกไป
           " โอเคๆได้ๆ อย่าไปไหนล้ะ เดะเค้าหาแกไม่เจอ ยัยตาลบ้า ! " เอิ่ม..มันด่าเราช้ะม้ะ -.-
           " อ่ะๆ ได้ๆ แค่นี้น้ะ " ตอบแพรเสร็จก็ตัดสายทิ้ง แล้วก็นั่งรอที่สวน
             ด้วยความที่ว่างจัด ในการนั่งรอแพร เพื่อนสุดที่รักของฉัน.. เลยหยิบบีบีขึ้นมาแล้วทักไปหาพี่เซฟว่า...
           " พี่เซฟค้ะ ถึงโรงเรียนยังเอ่ยย " อยากเจอง้ะ -.-
           " อยู่ห้องเรียนกับเพื่อนค้าบ แล้วตาลล้ะอยู่ไหนแล้ว " พี่เซฟถามเรามา
           " อยู่ที่สวนค้ะ รอเพื่อนอยู่เลย " มันน่าเบื่อนะ ต้องเข้าใจ อิิอิ
           " อ่อค้าบบ แล้วตาลอยู่ห้องอะไรหรอ ? " ถามมาแบบนี้ไม่ค่อยกล้าตอบสักเท่าไหร่ง้ะ 
           " ห้อง 5 เบย แย่ๆ " เสียใจได้อยู่ห้องสุดท้ายของม.1 T^T
           " พี่ก็ได้อยู่ห้อง 5 เหมือนกัน  ^^ " พี่เซฟทำตัวน่ารักอีกแล้ว
           " อ่อจ้า  ^^ งั้นเดี๋ยวแค่นี้ก่อนแล้วกัน ไว้เจอกันด้วยน้า " เราบอกพี่เซฟ
           " ได้เลยคับ " 
              
              หลังจากที่คุยกะพี่เซฟเสร็จสัพัก แพรก็มาโผล่อยู่ข้างโต๊ะ แล้วทำหน้าเหมือนหมาหอบ (พูดเปรียบเพื่อนได้ดีมาก )
           " ไหนบอกแปปเดียวนี้มัน 20 นาทีแล้วนะเว้ยแก " หงุดหงิด 20 นาทีเนี่ยนะแปปเดียวของมัน
           " แปปเดียวเองหน่า แหะๆ พาไปหาของกินก่อนแก ไม่ไหวล้ะหิวจะแย่ " สงสัยมันวิ่งมา อาหารที่กินจากบ้านคงย่อยไปหมดแล้วมั้ง
           " เออๆ โอเคๆ  เร็วๆเลย จะเข้าแถวแล้วเดี๋ยวโดนทำโทษรับเปิดเทอมขึ้นมาจะซวยเอา " บ่นมันอีกแล้ว _._
           " ค่าคุณยายตาลลล " พอจบประโยคแพรก็ลากไปโรงอาหารทันที 
               ออด...... เมื่อได้เวลาเข้าแถว 
                         โปรดติดตามตอนต่อไปว่าตาลจะเจอพี่เซฟง่ายๆมั้ยเพราะว่าโรงเรียนนี้มีนักเรียนเยอะมากกว่าโรงเรียนปกติทั่วไปด้วยยย