เธอคือฉัน ฉันรักเธอ

9.0

เขียนโดย Every

วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.43 น.

8 ตอน

3 วิจารณ์

10.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2560 00.35 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

3) เจอคนน่ารัก ต้องยิ้มให้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Red

อีกด้านหนึ่ง(ที่หมานั่งเอ้ย)ม้านั่งของโรงเรียน

ฮือออ ฮือออออ (เสียงร้องไห้)

"เสียงไรว่ะ"หนุ่มน้อยผมน้ำตาลเข้ม(สุดหล่อ?)หรือเรดของเรานี้เองพูดออกมาหลังจากทานข้าวเรียบร้อยและกำลังจะเดินไปหาที่นั่งพัก สงบๆ

ฮืออออ ฮืออออ

"โอ้ยย เมื่อไรจะหยุดร้องสะที ตรูรำคาณ"ผมพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดและเพลอเสียงดังโดยไม่รู้ตัว

"ค่ะ...ค่ะ...คุณรำคาญฉันหรอคะ"สาวน้อนใส่ชุดนักเรียนปักชื่อว่า มนัสวี จินดา ถามด้วยรอยน้ำตาและพูดติดอ่าง

"ปะ...ปะ..เปล่าคับ"ผมไม่รู้จะตอบอะไรก็เลยเพลอโกหกเธอไป

ฮือออ ฮือออ (ร้องอีกเเละ) ด้วยความทนไม่ไหวของเรดจึงถามไปว่า...

"เธอ เธอเป็นอะไรหรือเปล่า"ผมถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง(ไหนบอกว่าทนไม่ไหว)

"เรื่องมันยาว"เธอตอบด้วยน้ำเสียงขอไปทีและเช็ดน้ำตา

"ฉันพร้อมฟัง เล่ามาเลย"ผมพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนนิดหน่อย

"ฉันโดนเเฟนทิ้ง"เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง จากที่ผมตั้งใจฟังผมก็อยากจะหาอะไรทุบหัวเธอเลย

"เเค่เนี่ย"ผมพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ เธอหันหน้ามามองผมและเริ่มยิ้มนิดหน่อย

"จะให้ฉันเล่าอะไรต่ออีกล่ะ"เธอพูดขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มหวานมาให้

"เเต่ไหนบอกว่า เรื่องยาวไง"ผมพูดขึ้นพร้อมกับมองหน้าเธอแบบต้องการคำตอบ

"เรื่องของฉัน ยุ่ง"เด็กสาวพูดพร้อมกับหัวเราะออกมานิดหน่อย น่ารักจัง

"ค้าบบ ผมไปเข้าเรียนก่อนนะคราบ ผมลืมไปผมขอถามอะไรหน่อย"ผมพูดขึ้นและเธอก็หันหน้ามามองผมและคิ้วสองข้างของเธอก็ขมวดเป็นปม

"อะไร"เธอพูดด้วยน้ำเสียงสงสัยและยิ้มมาให้ผมอีกครั้ง

"เธอชื่อ มนัสวี หรอ"

"ใช่ ...เเต่เรียกว่า มิว เถอะ"เด็กสาวผมบรอนด์ยาวพูดด้วยสีหน้ายิ้มๆ

"เเล้วเธออยู่ห้องอะไรหรอ"ผมยิ้มกลับให้เธอ ผมว่าผมชักจะหลงเธอแล้วสิ

" ม.5 ห้อง A ค่ะ "ว้าว! ม.5 ห้อง A แสดงว่าต้องเรียนเก่งแน่ๆเลย

"ครับ ผมชื่อ เรด อยู่ ม.5 ห้อง B นะคราบ"

"เเล้วมิวจะได้พบคุณอีกเมื่อไหรหรอคะ"เธอพูดขึ้นด้วยและช้อนสายตามามองผม

"ผมจะพยายามมาหาคุณนะ"ผมพูดตอบเธอไป

"ฉันจะรอนะคะ"เด็กสาวพูดและยิ้มหวานมาให้ผม ผมหลงเธอเสียแล้ว คนอะไรน่ารักชะมัด

Freem

อีกด้านหนึ่ง

"นายนั้นไปไหนนะ"เด็กสาวน้อยผมสีขาวสวยถักเปียสองข้าง พูดคนเดียวเเต่ก็มีสาวน้อยอีกคนที่ได้ยินเช่นกัน

"นายนั้นน่ะ เรด ใช่ไหมจ๊ะ ฟีม"เด็กสาวผมน้ำเงินพูดขึ้นพร้อมกับยิ้นทะเล้นมาให้

"รินนา ฉันไม่ได้คิดถึงไอ้บ้านั่นสักหน่อย"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงอายๆ

"ยังไม่ได้บอกชื่อเลย รู้ซะเเล้ว"รินนาพูดและยิ้มทะเล้นให้

"รินนาาาา"ฉันพูดยานครางและมองหน้ารินนาด้วยสายตาค้อนๆ

"ก็ได้ ไปเข้าเรียนกัน" รินนาเริ่มวิ่งไปโดยที่ฟีมตามไม่ทันเเต่นั้นเองทำให้รินนาวิ่งไปชนเข้ากับหนุ่มน้อยผมสีขาวดวงตาเป็นประกายสีแดง หน้าตาน่ารักคนหนึ่งและนั่นทำให้ทั้งสองล้มไปคนละทิศล่ะทาง

"เออ... ขอโทษคับ "เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักพูดขึ้นพร้อมกับยันกายตัวเองและยืนมือไปหารินนา