[นิยาย] {Fic Naruto}ซีรีย์รักที่ทรมาน

Sakura talk
  21:05
  "....."
  "เธอคิดจะทำอะไรกันแน่?"
  "ฉันก็แค่ทำตามคำขอของนาย"
  "ฉันขอให้เธอกลับมา"
  "ฉันก็กลับมาแล้วไง"
  'ถ้าฉันทำอย่างนี้ ทุกสิ่งก็จะจบ อุจิวะ,ฮาตาเคะและฮารุโนะจะอยู่กันอย่างสงบ' ฉันคิดในใจ ถึงแม้ไม่อยากจะทำก็เถอะ
  "ฉันอยู่ที่อเมริกา4ปี ถึงแม้ว่าฉันจะอยู่กับคารินแต่เธอก็ไม่ได้ทำให้ฉันมีความสุขเลยด้วยซ้ำ ฉันคิดถึงเธอตลอดเวลาซากุระ ตอนนี้เธอเป็นของคาคาชิ ฉันก็คิดได้แล้วไม่เหมือนเมื่อก่อน"
  "......" นายเปลี่ยนไปไม่เหมือนเมื่อก่อน สายตาที่เคยเย็นชากลับเป็นสายตาที่อ่อนโยนมันเป็นจุดอ่อนของฉัน
  "แค่ฉันได้เห็นหน้าของเธอฉันก็มีความสุขแล้ว ขอบคุณที่กลับมา"
  "นาย...รักคารินรึเปล่า?"
  "ฉันไม่ได้รักคาริน อยู่ที่นั่นคารินเอาแต่ซื้อของวุ่นวายไปหมดจนฉันรำคาญ แค่คำว่ารักหรือไม่รักบอกไปก็แค่คำพูด"
  "ที่ผ่านมานายทรมานฉันทำไม?"
  "มันก็แค่..." เขาจับมือของฉันไว้
  "แค่อะไร? ฉันไม่เข้าใจฉันรู้ว่านายรักฉันแต่ทำไมนายต้องพรากฉันจากพี่คาคาชิล่ะ?"
  "....."
  "ถ้ารักฉันจริง? นายต้องปล่อยให้ฉันมีความสุขสิ"
  "ฉันปล่อยเธอไปไม่ได้ ขอโทษนะ"ฉันไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขาคร่อมร่างของฉันไว้ตอนไหน
  "!!.." ฉันเป็นอะไรของฉัน?ร่างกายทำตามสิ่งที่เขาอยากให้ทำไปเรื่อยๆ
  "ขอโทษจริงๆ" เขาไซ้คอฉันไปพรางใช้ปากคบเม้มไปที่ลำคอจนเป็นรอยแดง
  "นะ...นาย.."ฉันพยายามที่จะมองตาของเขาให้ชัด
  "มาอยู่กับฉันเถอะ" ทุกสิ่งที่ฉันเห็นในตอนนี้มันเหมือนเมื่อสี่ปีที่แล้ว มันเป็นอดีตซ้ำรอย ตาของเขาเป็นสีแดงแต่มันแปลกไปกว่าเดิม
  "หยุดได้มั้ย? อย่าทำอย่างนี้เลย"
  "ฉันหยุดไม่ได้"
  "ฉันขอร้องล่ะ ซาสึเกะ"
  "ฮารุโนะกับฮาตาเคะต้องการความสงบสุขหนิ ข้อตกลงก็เป็นอย่างนี้แหละ"
  "ข้อตกลง? ข้อตกลงอะไร?"
  "ข้อตกลงของบริษัทอุจิวะกับฮาตาเคะไงล่ะ"
  "ทำไมฉันไม่รู้มาก่อน?"
  "สัญญาเขียนว่าถ้าให้ฮารุโนะมาอยู่กับอุจิวะ ฮาตาเคะจะปลอดภัยไร้สิ่งรบกวน"
  "หมายความว่ายังไง?"
 "หมายความว่า คาคาชิขายเธอให้ฉันแล้วยังไงล่ะ"
  "ไม่จริง! ฉันโดนลักพาตัวมาที่นี่แค่สองอาทิตย์ เขาจะขายฉันให้นายได้ยังไง!!?"
  "ถ้าคาคาชิได้ความสงบสุขอยู่กับพ่อตัวเอง ฉันเชื่อว่าไม่มีใครหาให้ได้หรอกนะ"
  "มันเป็นความจริง?"
  "จริงสิ ฉันจะโกหกเธอเพื่ออะไร?"
  "ฮึด...ฮือ.." ฉันดึงมือของตัวเองมาปิดตาเพื่อกันน้ำตาแต่...ก็ต้องปล่อยมันออกมา
  "อย่าร้องไห้สิ ฉันไม่อยากให้เธอต้องร้องไห้ในเวลาความสุขของฉันนะ" เขาดึงมือฉันออกแล้วก้มลงมาจูบซับน้ำตา
  "....."ฉันไม่ตอบอะไรเขาแล้วหันหน้าหนีแต่น้ำตาก็ยังไม่หยุดไหล
 
Kakashi talk
  วันถัดมา
  09:22
  "คุณชายคะ ทานข้าวสักหน่อยเถอะค่ะ"
  "ผมไม่หิว ป้าเอาไปให้หมาที่อยู่ในกรงกินดีกว่าครับ"
  "คุณชายไม่ได้ทานข้าวมา2อาทิตย์แล้วนะคะ ทานแต่สาเกทั้งวันแถมการงานไม่เคลื่อนที่เอาแต่ออกกำลังกายหักโหมไปทั้งวัน"
  "คนที่ผมรักหายไปทั้งคนใครจะมานั่งสุขสบายบ้างล่ะ!"
  "แต่คุณชายก็จะเป็นผู้ใหญ่แล้วนะคะอย่าทำตัวเป็นเด็กสิ!"
  "ป้าฮะ ผมไม่ใช่เด็กแล้ว ผมจะหาเธอให้พบไม่งั้นบริษัทจะไม่พัฒนาและความฝันที่ผมวางมันกำลังจะพัง! ไม่รู้ตอนนี้ซากุระจะเป็นยังไงบ้าง"
  "งั้นป้าจะไม่ยุ่งละกันนะคะ"
  "...."
 
 
  แกร็ก...
 
 
 
  "เธออยู่ที่ไหน? ฉันหาเธอทั่วโคโนฮะแล้วนะส่งคนไปที่ซึนะมีพวกอิโนะกับเทมาริมาช่วยก็แล้วแต่ไม่เห็นแม้แต่วี่แววของเธอ"
  ผมกินไม่ได้นอนไม่หลับเพราะเธอหายไปตอนนี้ก็2อาทิตย์แล้วผมก็ยังหาเธอไม่เจอ
 
 
 
  ก๊อกๆ..
 
 
 
  "ใคร?!"
  "เอ่อ.....อิโนะอ่ะ"
  "อย่าเพิ่งเข้ามาตอนนี้ห้องเละมาก"
  "ฉันคุยข้างนอกก็ได้"
  "มีอะไร?"
  "ฉันรู้แล้วว่ายัยซากุระไปอยู่ที่ไหน"
  "ที่ไหน?! เธอรู้ได้ยังไง?!"
  "เดี๋ยวๆๆ ทีละคำถามนะ เธออยู่ที่ตึกลับขององค์กรแสงอุษา ฉันรู้ได้เพราะพวกฉันขับรถเที่ยวกันแล้วเห็นผู้หญิงผมสีชมพูกำลังเดินกับพวกองค์กรของแสงอุษา"
  "องค์กรแสงอุษา...องค์กรลับที่ทำงานทุจริตแต่ไม่มีใครจับได้! แล้วเห็นใครอีก?"
  "เห็นบอกกันว่าประธานคนใหม่ของอุจิวะ"
  "!! ซาสึเกะกลับมาแล้ว!!?"
  "อยากบอกนะว่า ตานั่นเป็นประธานใหม่อ่ะ!"
  "ใช่น่ะสิ"
  "อิโนะพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้!"
  "ได้ๆ แต่กลิ่นตัวพี่นี่โคตรเหม็นอ่ะ"
  "โทษที เครียดไปหน่อยน่ะ"
  "ไปอาบน้ำใหม่ก่อนดีกว่า"
  "อืม"
 
Writer อัพที่เดียวเลยจะได้อ่านกันเนอะ รอตอนต่อไปนะตัว ไปละนะบาย~